16 januari 1963 Nikita Chroesjtsjov kondigde de wereld aan over de creatie van een waterstofbom in de USSR

Op deze dag in 1963 legde Nikita Chroesjtsjov een verklaring af waarin hij de wereldgemeenschap informeerde dat de USSR de eigenaar werd van een nieuw wapen met een verschrikkelijke vernietigende kracht - een waterstofbom (de actie is gebaseerd op het gebruik van energie die vrijkomt tijdens de fusie reactie van lichte kernen). Hij verklaarde dit in Berlijn op het 6e congres van de Socialistische Eenheidspartij van Duitsland.

Gedurende deze periode ontwikkelde zich een moeilijke politieke situatie in de wereld. De opwarming van de betrekkingen tussen de USSR en de VS, die culmineerde in het bezoek van Chroesjtsjov aan de Verenigde Staten in september 1959, maakte een paar maanden later plaats voor een scherpe verslechtering als gevolg van het schandalige verhaal van de spionagevlucht van F. Powers boven de grondgebied van de Sovjet-Unie. Het verkenningsvliegtuig werd op 1 mei 1960 nabij Sverdlovsk neergeschoten.

Gerelateerde berichten

7 februari 2014 XXII Olympische Winterspelen geopend in Sotsji (Rusland)

07.02.2023

7 februari 1795 De haven van Khadzhibey werd omgedoopt tot Odessa

07.02.2023

Als gevolg hiervan werd in mei 1960 de bijeenkomst van de regeringsleiders van de vier mogendheden in Parijs verstoord. Het tegenbezoek van de Amerikaanse president D. Eisenhower aan de USSR werd geannuleerd. Passies laaiden op rond Cuba, waar F. Castro aan de macht kwam. En het ontwaakte Afrika drong aan op de belangen van de grootmachten.

Maar de belangrijkste confrontatie tussen de USSR en de VS vond plaats in Europa: de moeilijke en schijnbaar onoplosbare kwestie van een Duitse vredesregeling, die zich concentreerde op de status van West-Berlijn, deed zich periodiek voor. Zonder succes werden uitputtende onderhandelingen over wederzijdse wapenverminderingen gevoerd, die gepaard gingen met strenge eisen van de westerse mogendheden inzake inspectie en controle op het grondgebied van de verdragsluitende partijen. De onderhandelingen van deskundigen in Genève over een verbod op kernproeven leken steeds somberder, hoewel in de loop van 1959 en 1960 de kernmogendheden (behalve Frankrijk) de overeenkomst respecteerden over eenzijdige vrijwillige weigering om deze wapens te testen in verband met de genoemde gesprekken in Genève.

Harde propagandaretoriek tussen de USSR en de VS werd de norm, waarin wederzijdse beschuldigingen en regelrechte bedreigingen vaste elementen waren. En op 13 augustus 1961 begon de bouw van de beruchte Berlijnse Muur, die een storm van protesten veroorzaakte in het Westen.

Ondertussen kreeg de Sovjet-Unie steeds meer zelfvertrouwen. Hij was de eerste die een intercontinentale ballistische raket testte en satellieten in de ruimte nabij de aarde lanceerde, een baanbrekende doorbraak van de mens in de ruimte tot stand bracht en een krachtig nucleair potentieel creëerde. De USSR, die in die tijd een groot prestige had, vooral in de derdewereldlanden, zwichtte niet voor de druk van het Westen en ging over tot actieve acties.

Toen tegen het einde van de zomer van 1961 de hartstochten bijzonder heet werden, begonnen de gebeurtenissen zich te ontwikkelen volgens de logica van geweld. Op 31 augustus 1961 gaf de Sovjetregering een verklaring af waarin ze afstand deed van haar vrijwillige toezegging om af te zien van het testen van kernwapens en het hervatten van deze tests. Het weerspiegelde de geest en stijl van die tijd.

Deze dagen werd in Arzamas-16 het laatste werk voltooid om een ​​ongekende bom te maken en deze naar het Kola-schiereiland te sturen naar de basis van het vliegdekschip. Op 24 oktober werd het eindrapport voltooid, inclusief het voorgestelde bomontwerp en de computationele rechtvaardiging. De auteurs van het rapport waren A. Sacharov, V. Adamsky, Yu Babaev, Yu Smirnov, Yu Trutnev.

De ontwikkeling en het testen van het product was bedoeld om kracht te tonen in deze turbulente periode. De zogenaamde "mensen van goede wil" (een term in het toenmalige politieke jargon) moesten de verschrikkelijke dreiging van kernwapens voelen en hun regeringen zover krijgen dat ze instemden met een verbod.

Deelname aan de ontwikkeling van een superkrachtige lading was een bijzondere mijlpaal in de biografie van A.D. Sacharov. Het was het laatste product waar hij met grote intensiteit, serieus en zonder enige aarzeling aan werkte.